Çocuklar da tıpkı yetişkinler gibi kimi zorlu süreçlerde terapiye ihtiyaç duyabilirler.
Çocuklar ergenlik çağlarına kadar yaşadıkları duygusal zorlukları (kaygı, korku, üzüntü, suçluluk gibi) ifade etmekte zorlanırlar. Çünkü bir yetişkin kadar kendilerini iyi analiz edemezler. Bu sebeple çocuklar zorlandıkları bu içsel çatışmalarını bir takım davranış ve uyum problemleri ile dışa vurabilirler. Olumsuz duygu durumları, öfke nöbetleri, tırnak yeme, alt ıslatma , yeme- uyku bozuklukları, okul başarısında düşüklük, kurallara uymakta güçlük yaşamak çocukların en sık ortaya koydukları dışa aktarma biçimleridir.
Aileler çocuklarıyla alakalı bir sorun olduğunda genelde bu durumun kaynağını anlamakta güçlük yaşarlar; çünkü çoğu zaman çocuk da sorunun kaynağını farketmekte yetersizdir. Bir yetişkin kadar içgörüsü yoktur ve dolayısıyla bir sorun olduğunda davranış ve uyum problemleri yaşayarak ailelerine farkında olmadan “bir şeyler yolunda gitmiyor” mesajı verirler.
Bu noktada aile ya bir uzmandan yardım alma yoluna gidecek ya da kendilerince bir takım yöntemler denedikten sonra umutsuzluğa kapılarak “büyüyünce geçer” diyerek sorunu görmezden gelecektir.
Deneyimlerimize dayanarak çocuk büyüdükçe sorunlarının da büyüyeceğinin farkındayız. Bu yüzden aileler çocuklarında diğer çocuklara göre bir uyumsuzluk ya da olumsuz bir farklılık gözlemlediklerinde sorunları daha fazla derinleşmeden bir çocuk ya da aile psikoloğundan yardım almalarını önermekteyiz.
Çocukların ruhsal esneklikleri yetişkinlerden daha fazla olduğu için (belli alışkanlıkların ve düşünce kalıplarının henüz yerleşmemesinden dolayı) terapideki gelişimleri oldukça hızlıdır. Bu hızı arttıran önemli faktörlerden biri de ailenin çocuk ve psikologla işbirliği içerisinde olmasıdır. Çocuk ya da aile terapistlerimiz bu işbirliği sürecini sizleri de değerlendirmelerine ve rehberliğine dahil ederek yürütecek ve probleminizin giderilmesini kolaylaştıracaktır.
Çocuk terapistlerimiz, çocuğun sosyal uyumunu bozan, duygularını olumsuz yönde etkileyen faktörlerin saptanması, sorunun aileye açıkça belirtilmesi ve bu sorunu tetikleyen durumlara dair farkındalık kazandırılması ve uyguladıkları terapi teknikleriyle yaşanan güçlüğün tamamen sonlandırılmasına yönelik çalışırlar.
Terapi süreci boyunca çalışmanın odağında çocuğunuz bulunsa da kimi zaman aile ya da çocuğun yoğun etkileşimde olduğu kişiler ve kurumlardan da (2. Derece akrabalar, okullar, kurslar ya da kulüpler) yardım alabilmekteyiz.
Çocuk terapisi çalışma alanlarımız;
- Sosyal uyum ve davranış problemleri
- Öfke (huysuzluk nöbetleri ve inatçılık)
- Kaygı (takıntılar-zorlantılar, sınav kaygısı, okul fobisi, diğer fobiler vb.)
- Depresyon
- Hiperaktivite ve dikkat eksikliği
- Akademik başarıdaki zorlanmalar
- Öğrenme güçlükleri
- Yaygın gelişimsel problemler (otizm vb.)
- Tuvalet alışkanlığı kazanma
- Dürtüsel davranışlar (tırnak yeme, parmak emme, saç/kirpik yolma, tikler vb.)
- Kardeş geçimsizliği
- Yeme bozuklukları
- Uyku bozuklukları
- Travmalar (doğal afet ya da kazalar sonrası süreçte)
- Boşanma sonrası uyum sorunları
- Evlat edinme sonrası uyum sorunları
- Yas (kayıp) süreci