Kriz Anlarında Çocuklara Yardımcı Olmak
Çocuklar büyürken zaman zaman krizler çıkabilir. Bu krizlerin sıklığı bazen dönemsel olurken bazen de çocuğun yaşadığı bir olaya bağlı olarak sıklık gösterebilir. O kriz anlarını yönetmek özellikle bazı ebeveynler için oldukça zorlu olabilir. Peki o anlarda çocuklara nasıl yaklaşmak gerekir?
Öncelikle krizlerin çıkabileceğini ve bunun çocuklar için normal olduğunu kabul etmemiz gerekir. Çocuklar çoğu zaman biriken hayal kırıklıklarını, öfkelerini, üzüntülerini belki daha basit gözüken bir olaydan çıkarabilirler. Bu duygular çok yoğunken ya da çocukla olan iletişimde kopukluklar olduğunda krizlerin çıkma olasılığı daha yüksek olur. Tabii ki çocuklara doğru sınır koymak, ilgi göstermek, oyun ihtiyacını karşılamak ve tutarlı olmak genel anlamda krizleri azaltsa da bu hiç olmayacağı anlamına gelmiyor.
Kriz anlarında dikkat edilmesi gereken en önemli nokta çocukla çok fazla konuşmamak ve detaylı anlatımlar yapmamaktır. O anlarda çocuklar zaten kendilerini kaparlar ve etraflarında konuşulanları duymazlar. Onun yanı sıra her söylenen cümle çıkan krizi daha da büyütebilir. Aynı şekilde hemen ağlamasını susturmaya çalışmak ya da durumu unutturmaya çalışmak da işe yarayamayacaktır. Sakince onu ve duygusunu anladığınızı söyleyerek konuşmaya başlayabilirsiniz. Sonrasında sınır koyacağınız bir durum varsa net bir şekilde onu ifade edip bir alternatif varsa ona yönlendirmek doğru bir iletişim şekli olacaktır. Bunu söyledikten sonra kriz devam edebilir, azabilir ya da artabilir. Önemli olan çocuğunuzun sizin tarafından anlaşılmış hissetmesidir. Sakince yanında bekleyin ama konuşmayın. Bir noktadan sonra o kriz anının yavaş yavaş azalmaya başladığını hissettiğinizde bu çocuğunuzla tekrar bağ kurmak için iyi bir fırsat olacaktır. O noktada her çocuğun ihtiyacı farklıdır. Çocuğunuzu en iyi siz tanırsınız, o anda elini tutmak, su teklif etmek, yüzünü yıkamak, sarılmak ne iyi gelirse onu yapmayı teklif edebilirsiniz.
En önemli noktalardan birinin kriz anlarında çocuklarla çok fazla konuşulmaması olduğundan yukarıda bahsetmiştim. Ancak o kriz anı bittikten sonra, herkesin keyfin yerindeyken ve rahat bir ortamda mutlaka o gün yaşadığınız olayı konuşun. Gene onu anladığınızı, onun çok kızgın olduğunu fark ettiğinizi söyleyerek konuşmaya başlayabilirsiniz. Duyguları hakkında konuşup onun ne hissettiğini öğreneceğiniz çok da uzun olmayan bir konuşma yapmak faydalı olabilir.
Krizlerin çocukların doğasında var olduğunu unutmadan ve aslında o anlarda en çok çocukların zorlandığını kendinize hatırlatarak bu durumlarla ebeveyn olarak daha rahat başa çıkabilirsiniz. Net, sıcak ve samimi bir tavırla çocuklar hem kapsanmış hissedecekler hem de doğru bir şekilde yönlendirilmiş olacaklar.
Bu konu hakkında nereden başlayacağınızı bilmiyorsanız veya bu konuda desteğe ihtiyaç duyuyorsanız çocuk ve ailelere yönelik psikoterapi hizmetlerimiz hakkında detaylı bilgiye bağlantıdan ulaşabilir, merkezimizden randevu almak için buradan bizlere erişebilirsiniz.
Uzman Klinik Psikolog Miray Akbala